Even voldoende architectuur

Een goede visualisatie van het applicatielandschap maakt inzichtelijk welke systemen een organisatie heeft en hoe die met elkaar samenhangen. Dat is vaak ook meteen even voldoende architectuur.

Het heeft geen zin meer architectuurproducten op te stellen als intussen iedereen willekeurige projecten kan opstarten. Als een organisatie al niet gewend is om naar het applicatielandschap als geheel te kijken, dan helpen toekomstgerichte architectuurproducten zoals principes niet. Na een eerste architectuurstap is dus niet een tweede architectuurstap nodig, maar een stap in de organisatie van de besluitvorming.

Op eenzelfde manier heeft teveel investeren in besluitvorming ook weinig nut. Waarom veel werk maken van bijvoorbeeld business cases, als de inhoud van projecten niet meegewogen wordt bij besluiten? Als bij projectportfoliomanagement vooral gekeken wordt of het juiste documenttemplate is gebruikt, in plaats van of de voorgestelde verandering goed is voor het applicatielandschap als geheel? Na een eerste stap in de besluitvorming is dus niet een tweede stap nodig, maar iets anders.

Want zonder borging van kwaliteit in lopende projecten zijn investeringen in zowel architectuur als besluitvorming zinloos. Waarom architectuurkaders opstellen en zorgvuldig besluiten nemen als projecten vervolgens hun goddelijke gang mogen gaan? Projecten maken hun eigen ontwerpkeuzes onder druk van veranderende eisen en omstandigheden. Architectuur noch besluitvorming zorgen ervoor dat projecten dan binnen de lijntjes blijven kleuren.

Architectuur, besluitvorming én borging in projecten moeten in samenhang worden ingericht. Op alle vlakken moeten stappen worden gezet en zijn concrete maatregelen nodig om de dwarsverbanden te leggen. Pas dan komt de organisatie als geheel vooruit.